Crusoe (نام خانوادگی خراب شده از نام آلمانی Kreutznaer) از قله کوئینز در هال در ماه اکتبر سال 1651 در کشتی دریایی، علیه خواسته های پدر و مادرش، که می خواهد او را به دنبال حرفه ای، احتمالا در قانون، از قایق می رود. پس از یک سفر پر سر و صدا که در آن کشتی خود را در یک طوفان خراب است، شهوت او برای دریا همچنان قوی است که او به دریا باز می شود. این سفر همچنین در فاجعه به پایان می رسد، به عنوان کشتی توسط دزدان دریایی فروش (فروش روورز) گرفته شده و Crusoe به برد توسط موور برد. دو سال بعد، او در یک قایق با یک پسر به نام Xury فرار می کند؛ یک کاپیتان یک کشتی پرتغالی از ساحل غربی آفریقا، او را نجات می دهد. کشتی در مسیر برزیل است. Crusoe Xury را به کاپیتان میفروشد. با کمک کاپیتان، Crusoe یک گیاه را خریداری می کند. رابینسون کروزو یک رمان دانیل Defoe است، که برای اولین بار در 25 آوریل 1719 منتشر شد. این اولین نسخه متعلق به نویسنده Robinson Crusoe است که نقش اصلی را بازی می کند و بسیاری از خوانندگان را به این باور است که او شخص واقعی و کتاب سفرنامه حادثه واقعی است.
خرید کتاب رابینسون کروزو (جیبی)
جستجوی کتاب رابینسون کروزو (جیبی) در گودریدز
معرفی کتاب رابینسون کروزو (جیبی) از نگاه کاربران
2.5 ستاره ربینسون یک شرکت خوب به عنوان یک کتاب صوتی بود، من فکر نمی کنم این کتاب را تمام کنم اگر بخواهم آن را بخوانم.
مشاهده لینک اصلی
آیا من فقط فقط آن کتاب را بخوانم و یا خودم را از طریق جزیره، ماجراجویی و سرگرم کننده ی آن همه چی خواندم؟ همانطور که رابینسون نقل کرد، و بنابراین در 19 دسامبر جزیره را ترک کردم، همانطور که در حساب های کشتی یافتم در سال 1686، بعد از آن که هشت سال و بیست سال، دو ماه و 19 روز بود؛ از همان روزی که من برای اولین بار از فرار من در Barco-longo از میان مورس Sallee از اسارت دوم اسیر شدم. در این کشتی، پس از سفر طولانی، من وارد انگلستان، یازدهم ژوئن ، در سال 1687، سی و پنج سال نبود. @\nو سفر روبنسون کروزو هنوز پایان نیافته است. رابینسون کروزو یک انگلیسی انگلیسی خوب است که در انگلستان زندگی می کند و آرزوی رفتن به دریا را دارد. اگرچه خانواده اش از ایده خود حمایت نمی کند، اما با این وجود، در یک کشتی به لندن فرار می کند. پس از دو سفر، کشتی خود را توسط دزدان دریایی دستگیر و او به عنوان یک برده در آفریقا کار می کند. او به نحوی از برده داری فرار می کند، اما در سفر دیگری به کشتی های ویران شده و در سواحل ترینیداد رها می شود. او به زودی متوجه می شود که او تنها انسان در جزیره است و بنابراین او معتقد است که پادشاه این مکان است. سپس سفر خود را از بیست و هشت سال طولانی از ماجراجویی و زندگی در جزیره تنهایی شروع می شود. او دوست دارد و طوطی را آموزش می دهد و او را POLL می نامد، همچنین یک بز و یک سگ می کند. او یک آپارتمان را در یک غار ساخت، کشاورزی را از تعداد انگشت شماری از بذرها، پرورش بز، غذای خود را از هر حیوانی و مرغ که شکار می کند، بافت، سفال، نان پخت، خود را از روی پوست حیوانات و دیگر چیزهای مشابه مشاغل که او را اشغال کردند. او همچنین دفتر خاطراتی را که در آن سفر و فعالیت های روزانه خود را یادداشت می کند، حفظ می کند. چند سال به پایین خط، او یک قایقرانی عظیم از درخت سدر بزرگ می سازد تنها متوجه می شود که او نمی تواند آن را به دریا. بنابراین او قایقرانی کوچکتر را می سازد و برای اولین بار فرار می کند که او موفق نمی شود. او همچنین مردی را که قربانی شکار بزرگی شده بود پیدا می کند، او را نجات می دهد، روز جمعه نام او را می گیرد و او را برای یک خدمت می گیرد. و در نهایت، پس از بیست و هشت سال، او جزیره را با وسایل کوچک خود و سکه نقره ای زنگ زده برای پول صرف می کند. این کتاب نه تنها یک کتاب است، بلکه سفر خود شماست؛ گاهی اوقات با استقبال و گاهی اوقات؛ از طریق جزیره ای که Crusoe تورها و ساکنان را حمل می کند، شما را با خستگی مضاعف می گیرد. Defoe توصیف پیچیدگی سفر با سادگی است که شما نمی توانید متوقف کنید، اما احساس می کنید که شما جزء جزیره نیز هستید. نه فقط خواندن، بلکه همه اینها را زندگی می کنند. این کتاب به من چندین بار از یکی از فیلمهای مورد علاقه تام هانکس من - Cast Away اشاره کرد. همچنین، من از این واقعیت آگاه بودم که این کتاب به شدت تحت تاثیر زندگی یک اسکندر سلکیرک، ملوان سقوط اسکاتلند که در 4 سال ساکن جزیره اقیانوس آرام بود، خواندن این کتاب را سرگرم کننده تر کرد، فکر می کنم که همه انسان ها بتوانند انجام دهند و در زمان محاکمه بسر می برند. در نهایت، اگر غلطی از نقل قول Crusoe را درنظر نگیرم، نهایت بررسی را ناتمام می بینم. \"این افراد نمی توانند به راحتی از آنچه خدا به آنها داده اند، لذت ببرند؛ زیرا آنها آنها را می بینند و می فهمند. و خیلی درست است که من بسیار شرمنده است که قبول کنم که من از طریق 50 صفحه آخر، فقط به دانستن اینکه Crusoe می تواند جزیره را ترک کند، از بین رفته است. و من خوشحال شدم که ببیند او در انگلستان به طور منظم زندگی می کند. اگر چه، من از این کتاب بسیار لذت بردم، من هنوز رتبه چهار و نه پنج را برای بسیاری از اشتباهات املایی داشتم. اکثر مواقع، من تا به حال اصطلاحنامه واژه ها برای بررسی آنچه که برخی از کلمات به معنای تنها به دانستن آنها صرفا اشتباهات املایی بود. همه، من می توانم بگویم این است، این کتاب - شما را قلاب، شما کشیدن، کشیدن، شما را فریاد زده و گاهی اوقات لعن آن را کند می کند، گاهی اوقات، شما را گول می زند و گاهی اوقات، و صادقانه، این همه ارزش تلاش است. سفر به ارزش سفر است. من فقط انجام دادم پایش هستی؟
مشاهده لینک اصلی
این کتاب. من فکر نمی کنم که من تا حالا کلاسیک ندیده بودم. حتی زمانی که خواندن کافکا را انجام دادم، باعث شد که من احساس ناخوشایندی داشته باشم، من هنوز احترام زیادی نسبت به این کتاب داشتم زیرا خط میان داستان و واقعیت را به طوری که شما احساس خجالت و ناراحتی می کنید، تار می کند. من واقعا هیچ احترامی برای رابینسون کروزو نداشتم. اصلی ترین چیزی که من را پازل می کند این است که چگونه این کتاب تبدیل به هزاران سازگاری بقا شد. چگونه ؟! رابینسون مجبور به مبارزه برای زنده ماندن نیست. او در طول سالها با عرضه کافی برای کشتی خود در کشتی خود لانه کرده است. او دارای یک سگ و طوطی و گربه ها برای نگه داشتن او شرکت، بعضی از کتاب مقدس برای خواندن هنگامی که خسته، باران به اندازه کافی برای او به مدت سی سال، به اندازه کافی رم و سحر و جادو دیگر برای حدود بیست سال، سیگار کشیدن سیگار ... تنها هز از دست رفته است برخی از لباس های دیگر، اما در مورد کسانی که در کارائیب به هر حال مراقبت. در حال حاضر به بزرگترین ناراحتی من در کل کتاب رابینسون کروزو، یعنی رابینسون کروزوئو. من می خواستم یکی از اسلحه هایم را بگیرم و به آن مرد حساس شوم. او نافرمانی، سرکش، ترسناک، نژادپرستانه، امپریالیست، احمق فریبکار است که شایسته هر گونه سختی است که او می آید. من نیز بسیار متأثر از نحوه رفتار دین او بودم. در واقع او فقط به یاد می آورد که وقتی که همه چیز خوب است، در دست خداوند است. لحظه ای چیزی اشتباه برطرف می شود (هس همچنین به طور کامل پارانوئید - یک رد پای او را به دو سال مناسب می اندازد) او درباره خدا و پراویدنس را فراموش می کند و همه چیز را که او می گوید بسیار عزیز نگه می دارد. اگر این فقط این مشکل شخصی بود، من با آن موافق بودم. اما لحظه ای که او بردگان می شود (به این دلیل که او بردگان می شود) او باید @ های خود را نگه دارد @ و آنها را به مسیحیان تبدیل کنند. چی؟! هرگز بدترین مسیحی خودت نیست، اما او احساس می کند که باید همه چیز را تغییر دهد که به یک مسیحی تبدیل شود؟ Ugh.And برده وجود دارد. البته همه آنها می خواهند برده های خود باشند. در یک نقطه نزدیک به انتهای او اشاره به حمل چند زن برای مردان خود در جزیره. این در مورد لحظه ای بود که من می دانستم که نمی خواهم این کتاب را دوباره بخوانم. نقل قول به زیبایی توضیح می دهم که چرا من نمی توانم ایستاده رابینسون: جزیره من در حال حاضر مردد بود، و من خودم را خیلی غنی در موضوعات؛ و این انعکاس خوشحال بود، که من اغلب آن را ساختم، مانند یک پادشاه نگاه کردم. اول از همه، کل کشور اموال من بود، به طوری که من بدون شک حق سلطه بود. ثانیا، مردم من کاملا تحت تعقیب بودند - من کاملا پروردگار و قانون گذار بودم - همه آنها زندگی خود را به من قرض دادند و آماده بودند تا زندگی خود را، اگر برای آن مناسبت داشتند، آماده کنم. این قابل توجه بود، من نیز سه موضوع داشتم، و آنها از سه ادیان مختلف بودند - مردی که روز جمعه پروتستان بود، پدرش یک Pagan و a Cannibal بود و اسپانیایی پاپیست بود. با این حال، من اجازه دادم که آزادی وجدان را در سرتاسر سلطنت من قرار دهم. گابی رابینسون، چگونه شما را به پذیرفتن ادیان مختلف در جزیره ای که خودتان تصمیم گرفتهاید، بیش از سوژه هایی است که در آنجا با یک اسلحه مسلط به زبان انگلیسی ساخته شده اند. Robinson Crusoe احتمالا یک مثال خوب از این است که مردم در طول آن دوره زمانی خاص فکر می کردند - اما اگر چنین است، من برای آن دوره مراقبت نمی کنم.
مشاهده لینک اصلی
من کتاب رابینسون کروزو را توسط دانیل دفو خواندم. این در مورد یک جوان انگلیسی صحبت می کند که در یک جزیره ساحلی آمریکای جنوبی خراب می شود. در ابتدا او بر بقاء خود چسبیده است، اما خیلی زود او از کشتی نجات می دهد، که غیر قابل استفاده است اما عمدتا نامحدود است و زندگی را شروع می کند. او در یک غار زندگی می کند، اما در چند سال، در جنگل زیبا در طرف دیگر که در آن بسیاری از گیاهان و حیوانات بی ضرر خوراکی وجود دارد، کلبه را می سازد. پس از گذشت بیش از دو دهه، یک زندانی را از قافیه هایی که به جزیره ی خود می پیوندند، نجات می دهد و جمعه را برای روزی که او را نجات داد، نجات می دهد. من دوست داشتم که چگونه نویسنده توضیح می دهد که مشکلات رابینسون و رنج های متناسب خود را از ناامیدی از رشته و سپس متوجه چگونه خوش شانس وضعیت او در واقع است. من نیز دوست داشتم که چگونه نویسنده پیش بینی کرده بود که Robinson می خواهد قارچ ها را قتل عام کند، اما بعد متوجه شد که بسیاری از مردم کشته شده اند و هرگز نفهمیدند که خوردن انسان اشتباه است. یک ضعف که در کتاب یافتم این است که متن نویسنده به اندازه کافی درک شده است و درست همانطور که رابینسون فرار از راشدن دزدان دریایی را طراحی کرد، Xury، همسر موقت او، هرگز به درستی معرفی نشد. همچنین در واقع نمی گوید زمانی که رابینسون طوطی خود را گرفت و یا زمانی که سگ خود را گرفت. به طور کلی، رابینسون کروزو یک کتاب عالی بود. هرکسی که از داستانهای بقا / ایمان برخوردار باشد، از خواندن این رمان لذت خواهد برد.
مشاهده لینک اصلی
اوه خسته کننده. رابینسون مطمئن است که او در حال مبارزه با قارچ ها است. او همیشه از آنها میترسد. و لعنت اگر آنها arent فقط در گوشه! او فقط چنین مردی باهوش است - و ما اطلاعاتی در مورد اینکه چگونه او پناهگاه کوچکی را ایجاد می کند و دانه هایش را از بین می برد، دریافت می کند، اما هیچ اطلاعات حمام و یا اطلاعاتی از ارتباطات یا جنسیت گمشده ای دریافت نمی کنیم. او فانتزی استاد / برده ای دارد و شاهد است که آنها به حقیقت می پیوندند. او روز جمعه را صرف غذا خوردن می کند، او را به مسیحی و غیر انسانی تبدیل می کند و او را به عنوان وفادار وفادار خود برای زندگی است. من هرگز آن را از طریق این کتاب به عنوان جوانان ساخته ام. ستاره اضافی در مورد آن است، زیرا بعد از آن، توسط J.M. Coetzee خوانده شد. عالی!
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب رابینسون کروزو (جیبی)
خرید کتاب رابینسون کروزو (جیبی)
جستجوی کتاب رابینسون کروزو (جیبی) در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
آیا من فقط فقط آن کتاب را بخوانم و یا خودم را از طریق جزیره، ماجراجویی و سرگرم کننده ی آن همه چی خواندم؟ همانطور که رابینسون نقل کرد، و بنابراین در 19 دسامبر جزیره را ترک کردم، همانطور که در حساب های کشتی یافتم در سال 1686، بعد از آن که هشت سال و بیست سال، دو ماه و 19 روز بود؛ از همان روزی که من برای اولین بار از فرار من در Barco-longo از میان مورس Sallee از اسارت دوم اسیر شدم. در این کشتی، پس از سفر طولانی، من وارد انگلستان، یازدهم ژوئن ، در سال 1687، سی و پنج سال نبود. @\nو سفر روبنسون کروزو هنوز پایان نیافته است. رابینسون کروزو یک انگلیسی انگلیسی خوب است که در انگلستان زندگی می کند و آرزوی رفتن به دریا را دارد. اگرچه خانواده اش از ایده خود حمایت نمی کند، اما با این وجود، در یک کشتی به لندن فرار می کند. پس از دو سفر، کشتی خود را توسط دزدان دریایی دستگیر و او به عنوان یک برده در آفریقا کار می کند. او به نحوی از برده داری فرار می کند، اما در سفر دیگری به کشتی های ویران شده و در سواحل ترینیداد رها می شود. او به زودی متوجه می شود که او تنها انسان در جزیره است و بنابراین او معتقد است که پادشاه این مکان است. سپس سفر خود را از بیست و هشت سال طولانی از ماجراجویی و زندگی در جزیره تنهایی شروع می شود. او دوست دارد و طوطی را آموزش می دهد و او را POLL می نامد، همچنین یک بز و یک سگ می کند. او یک آپارتمان را در یک غار ساخت، کشاورزی را از تعداد انگشت شماری از بذرها، پرورش بز، غذای خود را از هر حیوانی و مرغ که شکار می کند، بافت، سفال، نان پخت، خود را از روی پوست حیوانات و دیگر چیزهای مشابه مشاغل که او را اشغال کردند. او همچنین دفتر خاطراتی را که در آن سفر و فعالیت های روزانه خود را یادداشت می کند، حفظ می کند. چند سال به پایین خط، او یک قایقرانی عظیم از درخت سدر بزرگ می سازد تنها متوجه می شود که او نمی تواند آن را به دریا. بنابراین او قایقرانی کوچکتر را می سازد و برای اولین بار فرار می کند که او موفق نمی شود. او همچنین مردی را که قربانی شکار بزرگی شده بود پیدا می کند، او را نجات می دهد، روز جمعه نام او را می گیرد و او را برای یک خدمت می گیرد. و در نهایت، پس از بیست و هشت سال، او جزیره را با وسایل کوچک خود و سکه نقره ای زنگ زده برای پول صرف می کند. این کتاب نه تنها یک کتاب است، بلکه سفر خود شماست؛ گاهی اوقات با استقبال و گاهی اوقات؛ از طریق جزیره ای که Crusoe تورها و ساکنان را حمل می کند، شما را با خستگی مضاعف می گیرد. Defoe توصیف پیچیدگی سفر با سادگی است که شما نمی توانید متوقف کنید، اما احساس می کنید که شما جزء جزیره نیز هستید. نه فقط خواندن، بلکه همه اینها را زندگی می کنند. این کتاب به من چندین بار از یکی از فیلمهای مورد علاقه تام هانکس من - Cast Away اشاره کرد. همچنین، من از این واقعیت آگاه بودم که این کتاب به شدت تحت تاثیر زندگی یک اسکندر سلکیرک، ملوان سقوط اسکاتلند که در 4 سال ساکن جزیره اقیانوس آرام بود، خواندن این کتاب را سرگرم کننده تر کرد، فکر می کنم که همه انسان ها بتوانند انجام دهند و در زمان محاکمه بسر می برند. در نهایت، اگر غلطی از نقل قول Crusoe را درنظر نگیرم، نهایت بررسی را ناتمام می بینم. \"این افراد نمی توانند به راحتی از آنچه خدا به آنها داده اند، لذت ببرند؛ زیرا آنها آنها را می بینند و می فهمند. و خیلی درست است که من بسیار شرمنده است که قبول کنم که من از طریق 50 صفحه آخر، فقط به دانستن اینکه Crusoe می تواند جزیره را ترک کند، از بین رفته است. و من خوشحال شدم که ببیند او در انگلستان به طور منظم زندگی می کند. اگر چه، من از این کتاب بسیار لذت بردم، من هنوز رتبه چهار و نه پنج را برای بسیاری از اشتباهات املایی داشتم. اکثر مواقع، من تا به حال اصطلاحنامه واژه ها برای بررسی آنچه که برخی از کلمات به معنای تنها به دانستن آنها صرفا اشتباهات املایی بود. همه، من می توانم بگویم این است، این کتاب - شما را قلاب، شما کشیدن، کشیدن، شما را فریاد زده و گاهی اوقات لعن آن را کند می کند، گاهی اوقات، شما را گول می زند و گاهی اوقات، و صادقانه، این همه ارزش تلاش است. سفر به ارزش سفر است. من فقط انجام دادم پایش هستی؟
مشاهده لینک اصلی
این کتاب. من فکر نمی کنم که من تا حالا کلاسیک ندیده بودم. حتی زمانی که خواندن کافکا را انجام دادم، باعث شد که من احساس ناخوشایندی داشته باشم، من هنوز احترام زیادی نسبت به این کتاب داشتم زیرا خط میان داستان و واقعیت را به طوری که شما احساس خجالت و ناراحتی می کنید، تار می کند. من واقعا هیچ احترامی برای رابینسون کروزو نداشتم. اصلی ترین چیزی که من را پازل می کند این است که چگونه این کتاب تبدیل به هزاران سازگاری بقا شد. چگونه ؟! رابینسون مجبور به مبارزه برای زنده ماندن نیست. او در طول سالها با عرضه کافی برای کشتی خود در کشتی خود لانه کرده است. او دارای یک سگ و طوطی و گربه ها برای نگه داشتن او شرکت، بعضی از کتاب مقدس برای خواندن هنگامی که خسته، باران به اندازه کافی برای او به مدت سی سال، به اندازه کافی رم و سحر و جادو دیگر برای حدود بیست سال، سیگار کشیدن سیگار ... تنها هز از دست رفته است برخی از لباس های دیگر، اما در مورد کسانی که در کارائیب به هر حال مراقبت. در حال حاضر به بزرگترین ناراحتی من در کل کتاب رابینسون کروزو، یعنی رابینسون کروزوئو. من می خواستم یکی از اسلحه هایم را بگیرم و به آن مرد حساس شوم. او نافرمانی، سرکش، ترسناک، نژادپرستانه، امپریالیست، احمق فریبکار است که شایسته هر گونه سختی است که او می آید. من نیز بسیار متأثر از نحوه رفتار دین او بودم. در واقع او فقط به یاد می آورد که وقتی که همه چیز خوب است، در دست خداوند است. لحظه ای چیزی اشتباه برطرف می شود (هس همچنین به طور کامل پارانوئید - یک رد پای او را به دو سال مناسب می اندازد) او درباره خدا و پراویدنس را فراموش می کند و همه چیز را که او می گوید بسیار عزیز نگه می دارد. اگر این فقط این مشکل شخصی بود، من با آن موافق بودم. اما لحظه ای که او بردگان می شود (به این دلیل که او بردگان می شود) او باید @ های خود را نگه دارد @ و آنها را به مسیحیان تبدیل کنند. چی؟! هرگز بدترین مسیحی خودت نیست، اما او احساس می کند که باید همه چیز را تغییر دهد که به یک مسیحی تبدیل شود؟ Ugh.And برده وجود دارد. البته همه آنها می خواهند برده های خود باشند. در یک نقطه نزدیک به انتهای او اشاره به حمل چند زن برای مردان خود در جزیره. این در مورد لحظه ای بود که من می دانستم که نمی خواهم این کتاب را دوباره بخوانم. نقل قول به زیبایی توضیح می دهم که چرا من نمی توانم ایستاده رابینسون: جزیره من در حال حاضر مردد بود، و من خودم را خیلی غنی در موضوعات؛ و این انعکاس خوشحال بود، که من اغلب آن را ساختم، مانند یک پادشاه نگاه کردم. اول از همه، کل کشور اموال من بود، به طوری که من بدون شک حق سلطه بود. ثانیا، مردم من کاملا تحت تعقیب بودند - من کاملا پروردگار و قانون گذار بودم - همه آنها زندگی خود را به من قرض دادند و آماده بودند تا زندگی خود را، اگر برای آن مناسبت داشتند، آماده کنم. این قابل توجه بود، من نیز سه موضوع داشتم، و آنها از سه ادیان مختلف بودند - مردی که روز جمعه پروتستان بود، پدرش یک Pagan و a Cannibal بود و اسپانیایی پاپیست بود. با این حال، من اجازه دادم که آزادی وجدان را در سرتاسر سلطنت من قرار دهم. گابی رابینسون، چگونه شما را به پذیرفتن ادیان مختلف در جزیره ای که خودتان تصمیم گرفتهاید، بیش از سوژه هایی است که در آنجا با یک اسلحه مسلط به زبان انگلیسی ساخته شده اند. Robinson Crusoe احتمالا یک مثال خوب از این است که مردم در طول آن دوره زمانی خاص فکر می کردند - اما اگر چنین است، من برای آن دوره مراقبت نمی کنم.
مشاهده لینک اصلی
من کتاب رابینسون کروزو را توسط دانیل دفو خواندم. این در مورد یک جوان انگلیسی صحبت می کند که در یک جزیره ساحلی آمریکای جنوبی خراب می شود. در ابتدا او بر بقاء خود چسبیده است، اما خیلی زود او از کشتی نجات می دهد، که غیر قابل استفاده است اما عمدتا نامحدود است و زندگی را شروع می کند. او در یک غار زندگی می کند، اما در چند سال، در جنگل زیبا در طرف دیگر که در آن بسیاری از گیاهان و حیوانات بی ضرر خوراکی وجود دارد، کلبه را می سازد. پس از گذشت بیش از دو دهه، یک زندانی را از قافیه هایی که به جزیره ی خود می پیوندند، نجات می دهد و جمعه را برای روزی که او را نجات داد، نجات می دهد. من دوست داشتم که چگونه نویسنده توضیح می دهد که مشکلات رابینسون و رنج های متناسب خود را از ناامیدی از رشته و سپس متوجه چگونه خوش شانس وضعیت او در واقع است. من نیز دوست داشتم که چگونه نویسنده پیش بینی کرده بود که Robinson می خواهد قارچ ها را قتل عام کند، اما بعد متوجه شد که بسیاری از مردم کشته شده اند و هرگز نفهمیدند که خوردن انسان اشتباه است. یک ضعف که در کتاب یافتم این است که متن نویسنده به اندازه کافی درک شده است و درست همانطور که رابینسون فرار از راشدن دزدان دریایی را طراحی کرد، Xury، همسر موقت او، هرگز به درستی معرفی نشد. همچنین در واقع نمی گوید زمانی که رابینسون طوطی خود را گرفت و یا زمانی که سگ خود را گرفت. به طور کلی، رابینسون کروزو یک کتاب عالی بود. هرکسی که از داستانهای بقا / ایمان برخوردار باشد، از خواندن این رمان لذت خواهد برد.
مشاهده لینک اصلی
اوه خسته کننده. رابینسون مطمئن است که او در حال مبارزه با قارچ ها است. او همیشه از آنها میترسد. و لعنت اگر آنها arent فقط در گوشه! او فقط چنین مردی باهوش است - و ما اطلاعاتی در مورد اینکه چگونه او پناهگاه کوچکی را ایجاد می کند و دانه هایش را از بین می برد، دریافت می کند، اما هیچ اطلاعات حمام و یا اطلاعاتی از ارتباطات یا جنسیت گمشده ای دریافت نمی کنیم. او فانتزی استاد / برده ای دارد و شاهد است که آنها به حقیقت می پیوندند. او روز جمعه را صرف غذا خوردن می کند، او را به مسیحی و غیر انسانی تبدیل می کند و او را به عنوان وفادار وفادار خود برای زندگی است. من هرگز آن را از طریق این کتاب به عنوان جوانان ساخته ام. ستاره اضافی در مورد آن است، زیرا بعد از آن، توسط J.M. Coetzee خوانده شد. عالی!
مشاهده لینک اصلی